Ηλεκτρονικός
Υπολογιστής και προσχολική ηλικία
Σύμφωνα με το πρόγραμμα παιδαγωγικών σπουδών του νηπιαγωγείου (2011) τα παιδιά με την υποστήριξη της εκπαιδευτικού και στο πλαίσιο καθημερινών σχολικών δραστηριοτήτων, έρχονται σε επαφή, γνωρίζουν, εξοικειώνονται και κατανοούν βασικές λειτουργίες των Τ.Π.Ε. με στόχο: α) την αναζήτηση, την οργάνωση, τη διαχείριση και την παραγωγή πληροφοριών σε πολλαπλές μορφές, την ανάπτυξη των ιδεών και την προσωπική έκφραση και δημιουργία, β) την επικοινωνία και τη συνεργασία, γ) τη διερεύνηση, τον πειραματισμό, την ανακάλυψη και την επίλυση προβλημάτων σε όλα τα γνωστικά αντικείμενα και δ) την κατανόηση του ρόλου των ψηφιακών τεχνολογιών.
Στην προσχολική εκπαίδευση η αξιοποίηση του ηλεκτρονικού υπολογιστή σε κατάλληλλα οργανωμένο μαθησιακό περιβάλλον παρέχει στα παιδιά σημαντικές εμπειρίες που σχετίζονται με τα ενδιαφέροντα και την καθημερινή τους ζωή (Vygotsky, 1978). Συγκεκριμένα στο πλαίσιο των καθημερινών δραστηριοτήτων στο νηπιαγωγείο τα παιδιά χρειάζονται τη διαμεσολάβηση νοητικών εργαλείων, που εμπεριέχουν τη δυναμική να χρησιμοποιηθούν ως αντικείμενα με τα οποία σκέφτονται ( Papert, 1980).
Η ενσωμάτωση
των Τ.Π.Ε., στο πρόγραμμα του νηπιαγωγείου
είναι σημαντική γιατί καθιστά τα παιδιά
ικανά:
Στην ανάπτυξη της αυτονομίας (να παίρνουν πρωτοβουλίες, να κάνουν επιλογές και να λαμβάνουν αποφάσεις για την επίλυση προβλημάτων, αλληλεπιδρώντας μεταξύ τους και με τον υπολογιστή, ο οποίος τους επιτρέπει να πειραματίζονται, να παρατηρούν και να ελέγχουν άμεσα τα αποτελέσματα των πειραματισμών τους).
Στην ανάπτυξη προφορικής επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης που συχνά είναι πιο προχωρημένη από εκείνες που αναπτύσσουν όταν εμπλέκονται σε πιο παραδοσιακές δραστηριότητες, όπως τα πάζλ και τα τουβλάκια (Siraj-Blatchford&Whitbread, 2003).
Στην ανάπτυξη δεξιοτήτων κριτικής σκέψης, αιτιολόγησης, μεταγνώσης, συνεργασίας, επικοινωνίας, συντονισμού κινήσεων, επίλησης προβλημάτων, δημιουργικής σκέψης και καινοτομίας.
Στην εξέλιξη γνώσεων, αναγνωστικών ικανοτήτων, ικανοτήτων ταξινόμησης καθώς και στην κατανόηση αιτίου-αποτελέσματος.
Στην ανάπτυξη της λεπτής τους κινητικότητας και στη ενίσχυση της παρατηρητικότητάς τους.
Πηγή: Πρόγραμμα Σπουδών Νηπιαγωγείου (2011), Παιδαγωγικό Ινστιτούτο
